Ik lust dat niet!

Ze zeggen dat smaken verschillen en dat is echt zo. 
Mijn oudste eet bijvoorbeeld geen mayonaise, wel ketchup. En hoe raad je het, bij mijn jongste is het net omgekeerd. Die laatste eet trouwens ook geen chocolade of ijs. Maar eet wel heel graag fruit. De oudste is dan weer dol op chocolade en ijs. 
Dat is net zo leuk. Ieder kind is anders en heeft andere smaken.  

Het is een uitdaging om kinderen nieuwe dingen te leren eten. Zeker groenten. Als ze groenten zien dan is het meestal: ik lust dat niet!  
En dan hebben ze nog niet geproefd. Maar meestal is dat van korte duur en als ze geproefd hebben, vinden ze het lekker. 

Ze moeten proeven en als ze het dan niet lekker vinden, is dat ok maar dan hebben ze het tenminste geprobeerd. 
Er zijn wel heel veel trucjes om ze dingen te laten eten. Zo doe ik heel veel groenten in mijn spaghettisaus maar mix ik ze. Ze vinden spaghetti lekker en zo hebben ze veel groenten binnen. 
Stoemp (stamppot) is ook een truc om groenten in te verwerken. Zijn ze ook dol op. 

Ik ben geen perfecte mama want ook ik heb gelogen om ze iets te doen eten. Zo hebben ze vroeger veel vis gegeten maar zei ik dat het kip was. En smullen dat ze deden. Lukt trouwens maar tot op een bepaalde leeftijd hoor. 

Wat een godsgeschenk is, is soep. Soep eten ze zonder moeite. En zo hebben ze hun portie groeten binnen, ook degene die ze minder graag eten. 

Er is wel een uitzondering: champignons kan ik ze niet doen eten. Niet in soep, niet in spaghettisaus (want die doe ik er op het laatste bij samen met het vlees nadat ze gemixt is), op geen enkele manier. 
Als er iemand een idee heeft hoe ik ze champignons kan doen eten: let me know. Je krijgt eeuwige roem!

Dus de zin “ik lust dat niet” zul je af en toe horen als je kinderen hebt. Maar zeiden we dat als kind soms ook niet? 
Nu is het aan ons om er vindingrijk mee om te gaan.